شهرهايي به سبك ايراني- اسلامي؛ چالش‌ها و راهكارها

از اين گذشته ، “قوانين و مقررات” براي تنظيم روابط شهروندان و تمام نقاط شهر با يكديگر و با طبيعت ضروري است ، و سرانجام ، علاوه بر برخي شرايط محيطي و اقتصادي تحت تأثير دو عامل ديگر در قسمت سوم “شهر” ، فني ، علمي و هنري

بنابراين ، براي دستيابي به شهرهايي به سبك ايراني اسلامي نمي توان تنها به معماران و طراحان شهري اعتماد كرد. در عوض ، اين به همكاري و درك دانشمندان سياسي ، علمي و فرهنگي در زمينه هاي مختلف نياز دارد كه بايد براي هماهنگي و درك متقابل براي سه موضوع اصلي ايجاد يك شهر برنامه ريزي كنند. به اين ترتيب شهرهاي ايران مي توانند زمينه ساز رشد فردي و اجتماعي شهروندان خود شوند.

بنابراين ، قدم اول مهمترين و متأسفانه غفلت شده ترين قدم است؛ اين “تعليم بشريت” است كه روح انسان را مي سازد (يا راهنمايي مي كند) و آنها را متعالي مي كند. اين قسمت از برنامه ريزي شهري براي آموزش افرادي است كه در تاريخ ، فرهنگ ، ارزش ها و همچنين حقوق و مسئوليت هاي خود كاملاً مسلط هستند و مي توانند بر اساس چنين دانش و شناختي گام هاي اساسي بردارند تا بر كاستي ها و ضعف هاي ديگري غلبه كنند. دو بخش

به عبارت ديگر ، اولين راه حل براي ساخت و تحقق يك شهر ايراني اسلامي بايد فرهنگ سازي و بهبود و بهبود روند روابط اجتماعي شهروندان باشد زيرا آنها شهرساز و ساكن هستند. فرهنگ سازي در بين شهروندان شهرهاي ايراني – اسلامي بايد در مورد شناخت حقوق و تعهدات شهروندي و تبيين ارزش هاي ملي – مذهبي باشد. به عبارت ديگر ، ساكنان شهرهاي ايراني – اسلامي ابتدا بايد با تمام ارزشهاي تاريخي ، فرهنگي و ارزشهاي آنها آشنا شوند و ثانياً ، نحوه استفاده از اين ارزشها در زندگي اجتماعي را بياموزند.

شهروند بودن و شهروند خوب بودن فرهنگي است كه نياز به يادگيري دارد و زمان زيادي را مي برد. احترام به حقوق شهروندي در گرو شناسايي ، اجرا و اجراي اين حقوق در جامعه است.

مواجهه با دروغ ، فريب ، بي اخلاقي ، پولشويي ، عدم صداقت و فريب قانوني تحت عناويني مانند سوicion ظن ، فساد و همجنس گرايي ، فرهنگ غير اسلامي ايران اسلامي و مقابله با چنين مكان هايي نياز به فرهنگ و آموزش بيشتر شهروندان را ايجاد مي كند. البته اين وظيفه يك يا دو نهاد نيست كه اين كار را انجام دهند ، و مراقبت هاي زيادي از نهادهاي مختلف ، از خانواده ها گرفته تا مدارس ، دانشگاه ها ، سمينارها ، روحانيون مساجد ، علما و علوم انساني ، NGO ها ، دستورالعمل هاي فرهنگي و اسلامي ، رسانه ها و به ويژه رسانه هاي ملي. آنها بايد براي تحقق آن برنامه ريزي كنند.

راه حل دوم “وضع قوانين و مقررات” است تا شهروندان بتوانند مطابق آنها رفتار و زندگي كنند و با محيط زيست و ديگران ارتباط برقرار كنند. در همين راستا ، “قانون شوراي شهرسازي و ساختمان سازي ايران” اين مصوب در سال 1995 تصويب شده و از زمان انقلاب تاكنون دستخوش اصلاحاتي شده است. در سالهاي اخير ، در جمهوري اسلامي ايران ، قوانين و مقررات جديدي براي بهبود كيفيت زندگي شهروندان و بهبود سطح زندگي آنها به دليل نياز به رعايت حقوق و حيثيت شهروندان سه قدرت وضع شده است. اولويت دادن و كسب سود بيشتر ، و البته عدم كنترل كافي اجراي قوانين ، از جمله بي توجهي ، نقض و عدم اجراي اين قوانين. ما به روش هاي مختلفي بوده ايم.

غفلت مقامات و حرص و طمع مجري و طمع برخي از آنها به طور طبيعي موجب گسترش بي قانوني عليه شهروندان و ايجاد فرهنگ و طرز تفكر مي شود كه با پرداخت مبلغي مي توانند هر قانوني را تصويب و هرگونه ساخت و ساز را انجام دهند … دستگاه همه جا است شما در شهر مي خواهيد! بنابراين ، مي توان گفت كه مشكل دوم چيزي بيشتر از نبود قوانين ، عدم امنيت براي آنها و احترام به اين قوانين توسط مردم و مقامات است. چالشي كه اهميت و اهميت فرهنگ و آموزش را مجدداً تأييد مي كند.

مرحله سوم “مقاومت در برابر بدن” است. معماران و طراحان شهري بايد وارد اين فضا شوند و براساس ارزش ها ، قوانين و آرمان هاي شهروندان و همچنين قوانين و مقررات ، فضا و بدني مناسب و مناسب براي زندگي و فعاليت ايجاد كنند. شهروندان در اين راستا توجه به “اصول و قوانين برنامه ريزي شهري ايراني اسلامي” از جمله امنيت ، معيشت ، عدالت ، جغرافيا ، جغرافيا و انطباق با طبيعت در مناطق شهري و شهري از اهميت برخوردار است.

البته توجه به اين نكته حائز اهميت است كه در فرهنگ ايران اسلامي ، ساخت و ساز شهرها و خانه ها بدون تعامل با شهروندان و بدون درگير ساختن آنها غيرممكن است. در اين راستا ، رسانه ها ، به ويژه رسانه ملي مي توانند در ارتقا promoting نياز و مزاياي معماري و برنامه ريزي شهري ايراني اسلامي م beثر بوده و مقبوليت و جذابيت لازم را براي مشاركت عمومي در اين روند فراهم آورند. از طرف ديگر ، به نظر مي رسد كه بايد بيشتر به جوانان خلاق و باهوش اين كشور اعتماد كنيم. مهم است كه اداره هاي شهر جلسات مشابه و مسابقات طراحي شهر را براي جذب ايده هاي جوان و خلاق جامعه و تقويت روابط بين جامعه و مناطق شهري با اجراي ساخت و ساز و مبلمان شهري برگزار كنند.

* استاد دانشگاه و دبيركل كميته ملي مسكن ملل متحد